مقایسه تاثیر دو روش آموزش بر سطح آگاهی، نگرش و عملکرد دختران دبیرستانی شهر بندرعباس در زمینه بهداشت قاعدگی، سال ۱۳۸۴-۸۵

مقدمه: نوجوانی به عنوان دهه دوم زندگی، دوره ای بسیار مهم و حیاتی از تکامل انسان است که با تغییرات شدید جسمی، جنسی و روانی- اجتماعی همراه است. عدم شناخت نوجوان در رابطه با مسایل این دوره می تواند پایه گذار بسیاری از مشکلات جسمی و اختلالات رفتاری گردد. هدف این مطالعه، مقایسه دو روش آموزش بر سطح آگاهی، نگرش و عملکرد دختران دبیرستانی شهر بندرعباس در رابطه با بهداشت دوران قاعدگی می باشد. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی از نوع قبل و بعد میباشد که تعداد 400 دانش آموز دختر مقطع اول دبیرستان با روش نمونه گیری خوشه ای از سطح شهر بندرعباس انتخاب شدند و توسط دو روش آموزشی (آموزش از طریق همسالان و آموزش از طریق جزوه) با هم مقایسه شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه بود که حاوی سوالاتی در رابطه با سنجش آگاهی، نگرش و عملکرد دانش آموزان بود که ابتدا یک آزمون ابتدایی و سه ماه بعد از اجرای برنامه آموزشی یک آزمون پایانی انجام گرفت و اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss12 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: یافته های مطالعه حاضر نمایانگر افزایش معنی دار میانگین نمرات آگاهی، نگرش و عملکرد دانش آموزان مورد مطالعه در هر دو گروه بود. تاثیر آموزش از طریق همسالان از روش دیگر بیشتر بود که باعث افزایش سطح آگاهی و نگرش دانش آموزان شد (p<0.000) اما در هر دو روش علیرغم افزایش معنی دار میانگین نمرات عملکرد، تغییری در سطح عملکرد مشاهده نشد و آموزش از طریق جزوه فقط در افزایش سطح آگاهی دانش آموزان موثر بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش، آموزش بهداشت بر آگاهی، نگرش و عملکرد دانش آموزان موثر است اما برنامه ریزان بهداشتی باید قادر به ارایه برنامه و روشهای مناسب جهت آموزش و توانمندسازی دختران جوان در جهت کسب مهارتهای زندگی باشند.